Μάνος Μουντάκης, ένας καλλιτέχνης που και μόνο το όνομά του φέρνει δέος. Το έργο του μεγάλο και σπουδαίο. «Πρέπει να είσαι κάτι, προτού γίνεις κάτι», έλεγε ο Γκαίτε. Θα έλεγε κάποιος πως ψυχανεμίστηκε τον ερχομό του Κρητικού αυτού καλλιτέχνη, που, όπως ο ίδιος μας λέει στη συνέντευξη που τόσο ευγενικά μας παραχώρησε, «έχω μέσα μου έναν μεγάλο σεβασμό και αγάπη για την κρητική μουσική, αφού γεννήθηκα μέσα σ’ αυτή». Κι έγινε ο Κρητικός που αρνήθηκε να μάθει λύρα, από σεβασμό στον σπουδαίο πατέρα του, τον Κώστα Μουντάκη, προτιμώντας το… πιάνο. Έγινε εκείνος που τόλμησε να μελοποιήσει το άλλο «ιερό τέρας» της Κρήτης, τον Νίκο Καζαντζάκη, με την κρητική όπερα «Οδύσσεια». Έγινε ο Κρητικός που μας χάρισε στον πρόσφατο δίσκο του με τίτλο «Της Νυχτιάς και Της Αρμύρας» (Protasis Music) κρητικά τραγούδια χωρίς τα κρητικά παραδοσιακά όργανα (λύρα, λαούτο, βιολί), παρά μόνο με την κιθάρα του βιρτουόζου δεξιοτέχνη Κρητικού κιθαρίστα Μανώλη Ανδρουλιδάκη, σε στίχους και μουσική δική του, ενώ μελοποίησε ένα ποίημα του Καζαντζάκη και ένα του Σεφέρη. Έγινε εκείνος που στήριξε το Ωδείο «Κώστας Μουντάκης» στη μνήμη του πατέρα του, εκείνος που έγραψε βιβλία διδασκαλίας κρητικής μουσικής, εκείνος που με λίγα λόγια αναβάθμισε την κρητική μουσική. Δικαίως καμαρώνει για τα έργα του…
Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.iapopsi.gr/manos-mountakis-kritiki-arxontia/