Φημισμένος δεξιοτέχνης κλαρινετίστας της δημοτικής και λαϊκής μουσικής (αριστερόχειρας) καθώς και πολυγραφότατος τραγουδοποιός.

Έπαιζε επίσης μπουζούκι, κιθάρα, λαούτο και άλλα όργανα, ενώ ξεκίνησε ως σαντουρίστας.

Μέλος της μεγάλης μουσικής οικογένειας των Σουκαίων (εγγονός βιολιτζή, γιος κλαριντζή, αδελφός των Βασίλη και Κώστα Σούκα και εξάδελφος του Τάκη Σούκα).

Το 1947 έπαιζε στην Αιτωλοακαρνανία με τον Τάκη Τζέμο.

Πήγε στην Αθήνα το 1950 και πρωτοδισκογράφησε με τη μεσολάβηση της Ρ. Εσκενάζυ.

Κατόπιν υπήρξε για πολλά χρόνια παραγωγός της «Music Box».

Επί μεγάλο διάστημα είχε δικό του Κέντρο διασκέδασης, τη «Φαντασία» (Φαβιέρου).

Έχει παίξει και σε άλλα ονομαστά Κέντρα του Χώρου («Έλατος», «Ζούγκλα», «Ελληνικό Γλέντι», «Βελούχι», κ.λπ., ενώ έχει εμφανιστεί επανειλημμένα και στους Έλληνες του εξωτερικού (σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Γερμανία, κ.λπ.).

Στους LP δίσκους του: «Δημοτικοί αντίλαλοι» (1973), «Ο χείμαρρος» (1976), «Ανατολίτικοι αναστεναγμοί» (1983), «Δεν μου φτάνουν δυο φιλιά» (1988), κ.λπ. Στα τραγούδια του: «Φύγε κι άσε με», «Ρούσα παπαδιά», «Τρεις φωτιές», «Εδώ σε τούτο το χωριό μια μαυροφόρα αγαπώ», «Δώσε μου πικρό φαρμάκι», "Mη μου φύγεις", «Δώσ' μου το κορίτσι θειά», «Φαρμάκι λίγο-λίγο», «Μείνε, μείνε κοντά μου» («Θέλεις να φύγεις μακριά μου») (τα 2 τελευταία με τη Ρ. Σακελλαρίου), το «Δάκρυ στάλα-στάλα», «Εσένα θέλω μόνο» (και τα 2 με τη [[Σιδέρη-Παπαγιάννη,_Οικογένεια|Σιδέρη-Παπαγιάννη,_Οικογένεια|Σ. Σιδέρη]]), «Ο ουρανός θα γκρεμιστεί», «Ανέβα στο τραπέζι μου», κ.λπ.

Το 1994 εμφανίστηκε στο ΜΜΑ.

Είχε δημιουργήσει δική του "Σχολή" κλαρίνου δημοτικής μουσικής.